Fleurig ongeduldig

De lente lonkt.
Laat zich af en toe voelen
met zuinige straaltjes
en streeltjes warmte.

En dan gaat het kriebelen.
Terrasje heeft nood
aan fleurige schoonheid.

Deze kleurtjes
staan alvast
het einde van de buien
af te wachten.
Vol ongeduld.

Net als ik.

Ellende

Krokusvakantie

Verliefd (een mens moet wat op Valentijn)

He liefje door jou
bloos ik me donkdieperrood
je jaagt me op de kasten
ik gedraag me idioot

He liefje
echt... ik zie je graag
maar haal nu alstublieft
die vlinders uit mijn maag

Liefje voor jou
ga ik graag op mijn rug
maar ik smeek je
geef me mijn nachtrust terug!

Liefje echt
ik wil je niet krenken
maar ik zou nu en dan
eens aan iets anders willen denken

Liefje sorry
geraak nu niet in de put
maar eerlijk, die verliefdheid
vind ik gewoonweg kut.

Lijfstraf

Blijkbaar nemen lijven
al eens wraak
en straffen ze
hun eigenaars
wanneer ze zich benadeeld voelen.
Terwijl ik het mijne
lekker verwen
met sapjes
soepjes
crèmetjes
wasbeurtjes
lekkernijtjes...

Maar nee hoor.
Nu besluit dat lijf van mij
dat het maar eens wat minder moet
met uitgaan, roken,
ritmes verleggen,
over kleine grenzen gaan...

Dus omdat een welgemikt griepje
me niet kon vellen
smijt het er nu een hoest tegenaan
van het type longverwoestend
en keelversmachtend.

Natuurlijk juist als ik
een skiweekendje
op het plan heb staan.
Maar ik ga het negeren.
Niets weerhoudt me
van een weekend skivaren!

Toch benieuwd
wat het daarna
weer gaat verzinnen.