12 mei 2010

Born to be wild

Born to be wild

Doorgaans zijn 
de wegen super
de borden accuraat
en ook de Thai
rijden best beschaafd.

Vaak is het asfalt
glad als babybil
plots onderbroken
door stukken brokkeweg
of niets
wegen(s) werken.

De 1095 en 1009 
zeer uitdagend
heel erg steil
haarspelden in overvloed.
Dit zijn bergen,
Himalaya's voet.
Je leert hier rijden.
Je moet wel.

En ook al rijdt alleman
hier scooter
een 400cc 
is wel fijn bergaf
al is bergop
best hard werken.
Blij dat ik wat
motorbeheersing
heb gevolgd.
Hoewel, toch twee
dingen bijgeleerd 
op de ouderwetse
manier (met auw):

Les 1
Nooit de voorrem gebruiken.
Nooit.
Tenzij op een rechte weg.
Zonder zand.

Les 2 
snelheid is je vriend. 
Zeker bergop.
A friend in need
is a friend indeed
A friend with speed 
is better.
Je zingt het 
als een mantra.

Het gaat traag. 
Vanwege de bochten
en de hellingen.
Je zou sneller kunnen
maar je doet het niet
want je weet niet
wat er na de bocht
of helling komt.
Steil of plat?
Bocht links
of rechts?
Koeien
of tegenliggers?
Een trage truck?
Een diepe kuil 
of gesmolten asfalt?

Daarom doe je 
maar rustig.
Rijden is best zwaar.
De warmte.
Concentratie.
Fysiek ook.
Vooral haarspelden
op of neer
en megasteile stukken
vergen giga energie.
Adrenaline rusht
continue. 

Soms zit je erdoor.
Wil je de motor weer 
inleveren.
Dat is het moment
om even te stoppen
(als het kan)
voor een Sponsor, 
Cola of Miranda. 
Een wandeling,
een piknik
of een waterval.
Suiker en water.
Van levensbelang.

Om het fijn te houden
beperk je de dagtrips
tot 150 a 200 km.
Daar doe je toch al
snel (of traag)
drie vier uur over,
pauzes niet incluis.

Belgische snelweg
gaat zo saai zijn
straks.

1 reacties:

Pistachke

Saai ? Niet in uw Dora, binnendoor van Brussel naar your home, hoor ;-)

k r i b b e l i j n t j e s   © 2008. Template by Emporium Digital

TOP