1 mei 2010

Luchthavenfilosofie

En dan zie je vrouwen
van andere werelden,
anders van kleur,
anders van gewoonte.
En je kijkt.
En je verwondert.

Maar dan zie je
dat die vrouw
daar onder die burka
haar kind zoogt.
Doodgewoon.
Dromend
met een glimlach.

En ook al begrijp je
die burka niet,
je ziet dat die vrouw
vol verwachting is
over de toekomst.
Net als alle andere vrouwen.
Net zoals jezelf.

En plots besef je weer
dat onder die kleur
en onder die gewoonten
we gewoon
allemaal
hetzelfde zijn.

En je geeft de vrouw
in de burka
je allerwarmste glimlach.
En je krijgt
de allerwarmste
terug.

1 reacties:

Anoniem

Filosofisch en menselijk mooi !

k r i b b e l i j n t j e s   © 2008. Template by Emporium Digital

TOP